Salı, Şubat 21, 2006

AKŞAM EVİNE GELMİŞ ..PART-2

Ertesi hafta bir iş yemeği için sözleştiler.Önce yemeğe gidilecek arkasından firma için belirlenmiş arsaya bakılacak daha sonra üzerinde yapılabilecekler belirlenecekti.Yine iş di..İş için bile bir arada olabilme şansını yakalamak bile güzeldi.Belki bu hafta ablasının öğüdünü dinleyip konuşabilirdi.Çünkü bu yemek ve keşif planında sadece ikisi vardı.
O gün geldi..Yemeğe erken gelmiş ayrılan masaya oturmuştu.Bir sigara yakti.Bir kaç nefes almıştı ki garson gelip uyardı.Toplumun olduğu halka açık mekanlarda sigara içmek yasaklanmıştı.Söylene söylene söndürdü sigarasını.Kapıyı izlemeye başladı.Çok rahattı oysa heyecanlı olmayı bekliyordu.Değildi ama sabırsızdı.Çok geçmeden kapıda göründü.Lacivert bir tayyör içine de pembe bir gömlek giymişti.Saçları her zaman olduğu gibi açıktı.Gömleğin içinde beyaz inci bir kolye takmış , inci küpeleri ile de kulaklarını süslemişti.Pembe bir ayakkabı vardı ayaklarında.Pembe çanta.Ne kadar hoştu yine.Masayı gösterdiler oraya doğru yürümeye başladı.İşte o an kulaklarını patlatırcasına bir gümbürtü başladı.Yanaklarının ısındığını hissediyor, hareket kabiliyeti tükeniyor gibiydi.O'na doğru yürürken yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.Her zaman olduğu gibi harika gülümsüyordu.Masaya geldi ayağa kalktı ,kadını karşıladı tokalaştılar.Kadın oturdu , o da oturdu.Daha oturur oturmaz doyumsuz bir sohbet başlamıştı bile.Ordan burdan, trafikten, insanlardan, havalardan, komşunun köpeğinden.Hiç susmadılar.Hep aynı fikirde olmaları ona çok ilginç geliyordu.O'nun gibi muhalefet bir adam nasıl olurda hep aynı fikirde olabileceği birine rastlardı.Kadın karşısında konuşurken o da aklından tutup kadının elinden oradan çıkmak ve yeni kurduğu dünyasına götürmek geçiyordu.Sonra konuşulana katıldı tekrar.Ne yediklerini bile hatırlamıyordu.Ama her ne ise galiba çok lezzetli idi.Yemekler bitti.Hesap gelirken, o arada genç bir adam masaya doğru gülümseyerek yaklaşıyordu.Kadında ayağa kalktı ,öpüştüler.İlk merhabadan sonra tanıştırıldılar..Bilmem kim bey...
Bu bilmem kim beye bu kız çok güzel bakıyordu sanki.Yanılmışmıydı acaba.
Sonra bilmem kim bey izin istedi masasına oturdu.Hesap geldi ödeyip çıktılar.Yolda kendi kendine konuşuyordu bu kez.İlginç bir şekilde kızda susmuştu.İçinden kendine söyleniyordu.Hayatında biri olan bir kadına bu kadar kaptırdığın için utan kendinden diyordu.Bunu nerden biliyordu ki? Bu konuda hiç konuşmamışlardı.Yine de vazgeç..Vazgeç.İma bile etme.Allah kahretsin dedi.Burdan birşey çıkmayacak ve sen kapıldığınla kalacaksın.
Sonra döndü kadına baktı.Yüzünde hiç görmediği garip bir ifade vardı.Şaşkın, mütebessim ama ekşi ,düşünceli, tedirgin.
Sessizliği bozan yine o oldu.Restorandaki bey?
Evet ? dedi kadın..Yakınınız mıydı?
Erkek arkadaşım dedi kadın.O kadar net bir adamdı ki, yüzünün allak bullak olmasını nasıl gizleyebileceğini düşünüyordu.Otobüs şoförüne söylendi sesli sesli.Etrafta ne kadar kötü sürücü olduğunu kattı araya..Biraz sakinleyince de, erkek arkadaşı olduğunu bilmediğini, işine özelini karıştırmadığı için onu tebrik ettiğini zırvaladı.
Kadın sadece gülümsedi.Adamda gayet düzgün görünüyodu aslında.
Hiç bahsetmeyecekti.İma bile etmeyecekti.Konuyu kapatacaktı.Ve mümkünse gidecekti buradan.Zaten bir yurt dışı seyahati vardı 6.7 aylık o arada da bu konuyu kendi içinde kapatır rahat ederdi.
Yolda sadece adamın ince müzik zevkini yansıtan bir albüm dinlediler.Konuşmadılar.Sözü geçen araziye ulaşmışlardı bu arada.Arabadan indiler.Tatlı bir rüzgar vardı, hava güneşli olduğu için insana dokunmuyordu.Arabanın onunde söyle bir durup sessizliği dinlediler yanyana.Sonra adam kadına döndü, hiç bu kadar yakın durmamıştı.İçinden sıcak bir şeyler aktı.Kadında geri çekilmedi.Öyle bir süre baktılar.Kadının gözlerinde çok sıcak ama anlamını bilmediği bir ifade vardı ve bunu çözememek onu deli ediyordu.


YAZANIN NOTU: MAY BE CONTINUED

Hiç yorum yok: