Kadına bu kadar yakınken gözlerinin rengini daha iyi görebiliyordu.Uzun zamandır ilk kez gözlerine bakabilme cesaretini göstermişti.Hatta gözlerine kilitlenmiş başka bir yere bakamıyordu.İçinde ki ses kimin olduğunu hatırlamadığı bir şarkı söylüyordu
"Gel birer çocuk olalım, o günden başlayalım..
Gözlerimiz buluşsun, ilk kez bakışalım...
Ne dün ne de yarın kalsın, biz yeniden doğalım..
İlk söz dudağında, olsun benim adım,
Olur ya, kalbinde yer bulur da..
Yerleşirim yıllarca, seversin sonunda...
Olur ya, evet dersin aşkıma..Şeytana uyarsın da, olmaz mı olur ya"...
Kadın sanki içinden geçen herşeyi okuyordu.Ve o bundan rahatsız oluyordu.Tüm silahları elinden alınmış bir esir gibiydi karşısında.Adam tam ağzını açacak bir şeyler diyecekti ki kadın koluna dokundu yavaşça..
YAZANIN NOTU: TO BE CONTINUED
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder