Disarda mis gibi bir hava vardi.Ustune birseyler gecirdi ve hizla disari atti kendini.Elleri cebinde yurudu biraz.Etrafi dinledi,izledi.Karsidan gelen dilenciye takildi gozu.Ilk baktiginda pacavralar arasinda ne oldugu farkedilmeyen bir karalti gibiydi.O'na dogru yaklasiyordu.Sanirim hedefini secmisti.Zira ondan once para dilendigi yasli onu terslemisti.Yasli adamin arkasindan ellerinisavurarak birseyler soyledi ama duyulmadi.Sokak kalabalik sayilmazdi.Ilerdeki okulun dagilmasi yakindi.Bunu kapida bekleyen servislerden anliyordu.Yoksa coluk cocukla hic isi olmamisti.Ygenleri disinda onlara omurlerini verirdi.Ama o kendi bedeninden bir cocuk istemezdi.Sonsuz esaretin baslangici olurdu onun icin.Insan bu kadar sevdigi birseye sahip olmamaliydi, onu kaybettiginde duyacagi aciyi, sahip olmayi isterken bile hissedemezdi .O yuzden asla cocugu olmayacakti.Bu yuku kaldiramazdi.
Isinin olmamasi iyi olmustu hava bu kadar guzelken nasil calisacakti yoksa.Zaten kendi ile basbasa kalmaya ihtiyaci vardi nicedir.Etrafi izlemeye basladigi sirada dilencinin bir iki adim sonra ulasacagini farketti.Once irkildi, sonra toparlandi.Dilenci karsisinda elleri acik ona bakiyordu.Normalde durmadan yurumeye devam ederdi ama bu tam karsisinda duruyordu.Kustah bir sekilde yolunu kesmisti.Ustelik ellerini acmis tamda gozlerine bakiyordu.
O an onun bir kadin oldugunu farketti.Ustelik gozleri cok guzel bir kadin.Simsiyah kirpiklerinin altında yesil-ela yanan gozleri o kadar iriydiki sasirdi.Pacavra ile kapali basindan alnina kirmizi percem dusmustu.Sadece bir kac tutam.Kina yakmis saclarina dedi icinden.Kizila boyatmis olamazdi heralde.Dilenci kadini kuaforden cikarken hayal etti.Sonra kendine guldu.Ne biliyorsun senden cok kazanmadigini dedi icinden.O bunlari dusunurken kadin hala karsisinda idi ve yuzune bakiyordu.Kadinin gozlerini biraz daha seyredebilmek icin bir seyler vermeye karar verdi.Elini cebine atarken kadina bakiyordu.Ince ve kemikli bir yuzu, ince dudaklari, hafif kemerli bir burnu vardi.Yuzunce ilginc bir albeni vardi.Gozlerini ondan alamadan parayi cikardi ,avucuna birakirken ince kemikli ellerine bakti.Sokaklarda dilenen bir kadin icin cok zariflerdi.Hayat zerafet tanimazdi.Elleri guzeldi, gozleride ama sartlar onun at gibi kokmasini gerektiriyordu.Sirf kadinla konusmak icin "cok mu ihtiyacin var" gibi biseyler dedi.Nasil bu kadar aptalca birsey sorduguna o da inanamadi.Kadin adama bakti "evet beyim allah razi olsun" dedi.Arkasini dondu hizla yurumeye basladi.
Kadinin arkasindan ince , pacavralar arasinda salinan bedenine bakarken onun icin bu karsilasmanin burada sonlanmayacagina karar vermisti bile.Arkasindan yurumeye basladi.Kadin bir iki sokak yurudu sonra yine bir kac kisinin onunu kesti.Adami unutmustu bile.Oysa o, "evet beyim allah razi olsun"u dusunuyordu.Bu cahilce soylenmeye calisilmis ses tonlamasi igreti geldi ona.Sanki perdelemeye calistigi bir sey varmis gibi.Kotu taklitler gibi.Birseyler....birseyler garipti.Ve bu seyler ne ise onu kadinin pesinden surukluyordu.
Bir sure sonra kadin onde o arkada caddeye ciktilar.Kadin cadde boyunca yurumeye devam etti.Artik dilenmiyordu.Basi onde yuruyordu sadece.Kimbilir aklindan neler geciyordu.Adam kadinin arkasindan yururken cep telefonu caldi.Bu ses hic hosuna gitmedi.Bakti arayan arkadasi idi.Konusamazdi simdi.Telefonu tekrar cebine koydu.Zil sesi susuncada telefonu kapatti.
Bu arada kadin bir ara sokaga sapti.yuzelli ikiyuz metre sonra da bir ara sokak daha...Yillardir buralarda yasardi ama burayi ilk kez goruyordu.Sanki iki cadde otede yasanan baska bir dunyaymista, bu dunyaya bir delikten dusmus gibi hissetti.Simdi evlerin sekli degismis, insanlar degismisdi.Evlerin pencereleri kapilari acikti.Icerden sesler geliyordu.Birbirine karismis yemek kokulari, sokakta oynayan cocuklar, kosede bir bakkal...
Cok ilgincti.Ortada bir sefalet oldugu kesindi ama nedense huzun yoktu bu sokaklarda.Fakirligin aci yuzundeki gozler bu dilenci kadininki gibi baska bakiyordu hayata.Kadinin arkasindan gitmeye devam ediyordu.Na kadar ilginc dedi insanlar yasadikleri yerler gibi oluyorlar.Bu mahallede bu kadin gibiydi fakir, sefil ama iddiali, merakli..Dogruya bugun sartlar oyle olabilirdi.Sonra degismeyecegini kim garanti edebilirdiki.?
Kadin yolun sonundaki cikmaz sokaga daldi.Sonra ani bir hareketle arkasini dondu.Dondugu anda adamin gozlerini yakaladi.Adam oyle hazirliksiz yakalanmisti ki oyle kalakaldi.Sasirdi,utandi , afalladi.Tam birseyler sacmalamak icin agzini acmisti ki kadin yine arkasini dondu ve yola devam etti.Cikmaz sokagin sonunda ki eve girdi.
Oylece kalmisti.Ne yapacagini bilemiyordu.Adimlarina hakim olamadi eve dogru yurumeye devam etti.
Evin kapisina geldiginde iceri soyle bir bakti.Los bir koridorun sonundan bahceye aciliyordu.Adimini atti.Yurumeye basladi avluya ciktiginda ortada kimse yoktu.Avlu sessizdi.Etrafina bakindi uc tane kapi vardi.Ikısi kapalı biri aralik.Nedenini bilmiyordu ama kulaklarinda bir ispanyol sarkisi cinliyordu.Dertli bir ispanyol kendi turkusunu kivrak ritimlerle soyluyordu.Bu sesi kendi icinden duyuyordu.Ama nedenini bilmiyordu, simdi hic gerek yoktu.
Muzik esliginde aralik kapiya yoneldi.Birden muzik kesildi b, bir davul sesi yankilandi, Davul sesinin arasindan kadinin sesini ayirt etti.Zaten davul sesi sandigi da kalbinin gumburtusuydu.
"Beni mi ariyorsun beyim?" dedi.
Adam kekeledi..Sonra toparladi , "evet" dedi..Kadinin konusmasi yine dikkatini cekti hicde buralarin insani gibi degildi. "sizi arıyordum, cok ihtiyacim var deyince..." sustu.."yani ben..yardim..." Kadin eli belinde adamin gozlerine bakiyordu. Adama dogru yaklasti, yaklasti.."yardım mı edeceksin beyim" dedi.Adam "e-evet" diye kekeledi.kadin ona bir kac adım daha atti.Adam heyecanlandi.Yine ispanyol sarkici turkusunu soyluyordu.Dilenci kadin iki adam daha atti artik adamin ellerine uzanacak kadar yakindi.Uzandi ince parmaklari ile adamin ellerine dokundu.
O an yine sarki sustu.Bu kez gozleride karardi.Gozlerinin onunden hayaller geciyordu.Ama o kadar hizliydi ki yakalayamiyordu.Kulaklari ugulduyordu.
Ne kadar zaman gecti bilmiyordu.Kafasinda bir aci ile gozlerindeki perde aralanir gibi oldu.Biraz sonra niye yerde yattigini anlamaya basladi.Cani yaniyodu,yerde su birikintisine yakin bir sekilde yuzustu yatiyordu.Toparlanmaya calisti.Oldugu sokagi bilmiyordu.Sakin sessiz bir yerdi.Elini cebine atti....Soyulmustu.Dogruldu sokagin sonunda hizli akan trafigi farketti.Cadde olmaliydi.Oraya dogru yururken birilerini aramak icin telefonunu aradi.Sonra salakligina sasirdi.Adamlar seni soydular telefonunu niye biraksinlarki dedi.Evden cikarken kendi ile basbasa kalmaya ihtiyaci oldugunu hatirladi.Sen dedi kendi kendine kendinle basbasa kalma.Cunku salakca seyler yapiyordun.Yolda gordugun guzel bir dilencinin pesinden evine kadar gitmek baska nasil aciklanabilirdi ki.Gidersin sonrada dayak yer soyulursun.Sen ne bekliyordun buradan bir ask hikayesimi cikacakti.Hayat hayal degildir dedi kendi kendine.Her ne kadar sen bir hayal urunu olsanda...Bu oykuden ask hikayesi beklememeliydin.Ya sen okuyucu sen de mi oyle sandın ? :)