Çok heyecanlıydı.Yerinde duramıyordu.Zaten genç ve kanı deli akan yaştaydı.Bir de bu kulüp üyeliği meselesi onu daha da coşturuyordu.Bu kulübe üye olduğunda istediği zaman istediği mekana girebilecek ,giriş ücreti ödemeyecek, kaliteli insanlarla takılacak,yaşam şekli değişecek bir nevi sınıf atlayacaktı.Bunun için çok uğraşmıştı.Sonunda bu kulüp üyeliği için bir görüşme ayarlamışlardı.
Aslında köklü bir geçmişi olan iyi bir aileden geliyordu.Geçmiş yıllarda ailece yaşadıkları maddi bir sarsıntı onalrı biraz geriletmiş.Çok çalışarak ve inanarak ailece bu işin üstesinden gelmişlerdi.Hiçbir zaman eski saltanatı yakalamadılar ama yine de iyi durumdaydılar.
Aldığı aile terbiyesi, eğitim onu aslında seçkin yapıyordu ama ilk gençlik yıllarında yaşadığı bu plansız gerileme onu kendine güvensiz biri haline getirmişti.İşte tam da bu sırada kendini bişiii sananlar kulübü imdadına yetişti.Bu kulübe üye olarak yaralı ruhunu tedavi edebilir, imkansızlıklar yüzünden yapamadığı şeyleri yapma imkanı bulabilirdi.
Ama bu kendini bişii sananlar kulübü onunda gördüğünün aksine biraz züppe,biraz kendini beğenmiş, biraz değerlerini yitirme yolunda ama maddi varlığı iyi olanlardan kurulu idi.
Ama genç adamın bunu görebilecek hali yoktu.
Randevu günü en hoş kıyafetini giydi.Kokularını sürdü.Saçlarını taradı.Kulübün öğretilerini gözden geçirdi ve kulüp binasına gitti.
Gittiğinde onu çok güzel karşıladılar.Oradakilere söyle bir baktı görüntü olarak hiç de farklı durmuyordu.Vizyonu olan, gülümseyen, yaşam hakkında fikri olan pırıl pırıl insanların yanında o da olması gerektiği gibi görünüyordu.
İçinden, bu kendini bişii sananlar kulübüne tepki gösteren arkadaşlarına ve ailesinden bir kaç kişiye hayret etti.Ne kadar da iyi bir organizasyon kurmuşlardı.Herşey tıkır tıkır işliyordu.Yalnız bazen aralarında kendinin anlayamadığı espriler yapıp gülüyorlardı.Bu o na biraz bu kulübün dışında olduğunu hissettiriyordu.Ama dedi içinden üye olursam ben de yapacağım bu konuşmaları ,böyle yabancı kalmayacağım.Daha geçen yıl onların mahallesinden bir çocuğu tam üye yapmışlardı.Oysa çocukla onun arasında çok fark yoktu.Acaba kriterleri tam olarak neydi?Bu kriteleri belirleyen bir genç üye vardı.Ama onun gözlemine göre bu kriterler zaman zaman yönünü değiştiriyordu.Vardır benim hesaplayamadığım bişey dedi.Olssun kriterleri yerine getirirdi yeterki kendini bişii sananlar kulübüne girsindi.
Zaman geldi ve onu görüşmeye aldılar.
Son derece hoş bir sohbet ortamında idiler.Belli bir grup vardı sohbet ettiği .Kulübün önde gelenleriydi bunlar.Hepsini tek tek tanıyordu.Hatta çocuklardan birinin dedesi ,onun dedesinin yanında çırakmiş.Babası anlatmıştı.Nereden nereye demişti babası bunu anlattıktan sonra.Şimdi benim oğlum babamın çırağına beni içinize alın diye minnet edecek.
Çok dokundu bu söz ama sonra geçti.Uzun sürmedi.Belki aile tarihini bilseydi daha çok dokunurdu ama bilmiyordu işte.
Görüşme iyi geçti ama ondan istedikleri bir takım şeyler ,onu biraz zorlayacaktı.Kulüp binasından çıkmadan önce yılda bir yapılan bu organizasyonun anısına kapıda bir resim çektirdiler.Hemen de çıktı.Aldı çantasına koydu.Arabasına bindi.Bu şartları nasıl en kısa sürede ve en kolay nasıl yerine getirecekti onu düşünüyordu.Resme bakmadı bile.Görüşmeden sonra kuzeni ile buluşacakları resstorana geldi.Çoktan gelmiş onu bekliyordu.Olanları anlattı bir çırpıda.Sonraa resmi çıkardı.Kuzeni "oooo "dedi. "başkan elini omzuna koymuş"..Farketmemişti.Baktı gururlandı.olur olur bu iş dedi kendi kendine.
Devam eden aylarda kendini bişii sananlar kulübü ile sık sık haberleşti ama tam olacak derken hep bişey çıkıyordu.Yoruluyordu ama vazgeçmiyordu.Çok canının sıkkın olduğu bir gün artık iyice yaşlanmış olan dedesine gitti.Dedesi ile konuşmak onu rahatlatıyordu.Son zamanlarda olanları bir çırpıda anlattı.Dedesi gülümseyerek birazda üzgün dinledi onu.
Sonra dediki, sana vazgeç demiyorum.Bu senin için önemli anlıyorum.Ama güzel evladım bu kulüp için değil kendin için yap ne yaparsan.Belki senin vardığın yerde,günün birinde onlar sana aşağıdan bakacak...Neden böyle düşünmüyorsun.Yolun uzun ve zor biliyorum.Ancak unutmaki senin başladığın yerden başladı herkes.Bu kendini bişiii sananlar kulübü bile olsa böyle.Şimdi kafanı biraz topla işlerini düzenle kendin için iyi olduğuna inandığın her ne varsa bu kulübü hesaplamadan sıraya koy ve onları yapmaya başla.Yeterki kim olduğunu unutma ve kendini daha iyi yorumla.Yolun açık olsun çocuğum.Genç adam oradan ayrılırken tam da dedesi gibi düşünüyordu.Ama kendini bişiii sananlar kulübü için çalışmaları hep sürdü.Bir gün mutlaka o kulübe girecekti.:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder