Pek bir keyifsizim bu aralar.Yorgunum, sanırım nezle oluyorum,aklım bizimkilerde..Yani ailemde..Yılbaşı geliyor ve benim kutlayasım yok..Hiiiiiççççç o havada değilim.Bıraksalarda evimizde otursak..
Dün annemi aradım ne var ne yok diye..Babamın ne zamandır kalp kapakçığında doktorların "üfürme" tabir ettikleri bi hadise vardı.O'nu halsiz bırakıyordu.Birkaç tetkik geçirdi ama net birşey çıkmadı.Aslında hayati bir risk görmediler.Geçen hafta sıkıntısı artmış tekrar doktora gitmiş.Bu kezde kalbin arkasını görmek için bir alet yutturmuşlar adamcağıza.Neyse dayanıklıdır ama moral bozuyor tabi.Şimdide doktor ameliyat diyormuş.Kalp yetmezliği varmış bu kapakçık değişecekmiş.Başka bir araştırma profesörü ise tetikleyen sebepleri bulmadan ameliyat olmaz belki ameliyatsız ilaçla hallederiz ameliyat son çare demiş.Tabi hep beraber aklımız karıştı.Her iki doktorda kendi camialarında güvenilir adamlar.Bilemiyorum.Babamın canı sıkkın tabi anneminde..Tabi hep beraber hepimizin.Kız kardeşim üniversitede okuyor bilmiyorum yazmışmıydım.O da soğuk almış çocuk yatıyomuş bir başına evde.Hasta iken yalnızlık hiç çekilmez şimdi.O'na da canim sıkıldı.Dün epey bir ağladım.Zaten bir gün önceden içim sıkılıyordu ,işte böyle..Tadım yok bu aralar.Yemişim yılbaşını ,hiiiiççç kutlayasım yok.Neyse belki yılın yorgunluğu ve stresi birleşince psikolojim katmerlenmiştir bilemiyorum.İşte benim cepheden son durumlar böyle.
Bitiş cümleside yazmak istemiyorum.yazı bitti.